De meesten van ons doen het elke dag. We kunnen er zelfs tegelijkertijd nog bij bellen, lezen, eten, drinken en autorijden (niet aangeraden). Velen van ons doen het ook al zo lang dat we er niet eens meer bij stilstaan: we strikken onze veters.
Dus waarom verdiend dit thema dan nog aandacht als we wandelschoenen kopen en ons klaarmaken om bergen te beklimmen?
Om een heel eenvoudige reden: als je voeten pijn doen, kan een tocht al snel een marteling worden.
We hebben hier een paar tips voor je verzameld over hoe je drukpunten en blaren kunt voorkomen of hoe je drukpunten kunt verlichten, mocht het toch zover komen.
Het is belangrijk dat de schoen goed zit
’s Morgens, voor het vertrek bij de hut, is er meestal nog genoeg tijd om de veters van je schoenen goed te strikken. Nadat je je schoenen hebt aangetrokken en voordat je ze hebt vastgemaakt, stamp je het best even met je hiel schuin naar achteren op de grond. Zo glijdt je hiel optimaal op zijn plek. Na 15-30 minuten lopen zijn de schoenen wat opgewarmd en daardoor wijder geworden. Je zult waarschijnlijk merken dat alles eerst nog goed vast zat, maar je voeten nu kunnen schuiven in de schoenen en dan kan er al snel wat beginnen te schuren.
Neem dus de tijd om je schoenen weer goed vast te maken. Je kunt beter de groep vijf minuten ophouden dan ’s middags voor nog meer vertraging zorgen, omdat je voeten pijn doen. En het kan waarschijnlijk ook geen kwaad dat de anderen hun schoenen ook aanpassen!
De tong moet in het midden blijven
Je moet altijd proberen om de tong van de schoen in het midden te houden. Als hij opzijschuift, kan dat namelijk leiden tot onaangename drukpunten. Als je de tong vanaf het begin „opvoedt“, zal hij met plezier op zijn plaats blijven.
Voor eigenwijze tongen kun je de vetersluiting gebruiken zoals op de foto. Daardoor gaat de druk op de schacht ook wel wat verloren, wat op zijn beurt oncomfortabel kan zijn.
De veters aan de schacht lager knopen
Vooral bergop kan het prettig zijn om de knoop aan de schacht wat lager te plaatsen en zo bovenaan wat meer ruimte te creëren voor de beweging van de voet.
Dit doe je door de veters bij de bovenste haakjes niet van onderaf naar boven te rijgen, maar omgekeerd. Hierdoor komt de knoop 1 à 2 cm lager. De vraag is hoeveel die ene centimeter daadwerkelijk oplevert, maar er zijn mensen die erbij zweren.
Er ontstaat in ieder geval wel meer wrijving op de veters, waardoor de schoenen langer goed blijven zitten en de veters niet zo snel loskomen. En dat is zeker niet slecht.
De vetersluiting met twee zones
Veel wandel- en bergschoenen hebben blokkeerhaakjes en bieden zo de mogelijkheid om de vetersluiting van de schoenen in zones te verdelen. Op deze manier kun je de veters aan de wreef anders aanspannen dan aan de schacht.
Als het bergop gaat, is het aangeraden om zone 1 wat strakker aan te spannen voor een goede steun. Tegelijkertijd is het bij het bergopwaarts lopen vaak aangenaam de schacht wat meer lucht te geven en de veters hier dus wat losser te rijgen.
Als het bergaf gaat, kun je de veters wat strakker aantrekken aan de enkels om te voorkomen dat je voeten in de schoenen naar voren schuiven. (Zie ook hierna)
De hiel zit niet goed vast
Als de hiel niet stevig in de schoen zit, beweegt hij bij elke stap op en neer. Dit maakt niet alleen je goede sokken stuk, maar kan ook leiden tot zeer pijnlijke en onaangename blaren. Om dit te voorkomen (vooral als je weet dat je hier snel last van krijgt), is er een speciale vetertechniek.
Rijg de veters meteen door twee haakjes, zonder ze te kruisen. Trek vervolgens het tegenoverliggende uiteinde onder de veter die de twee haakjes (veterogen) verbindt door. Als je nu aan de veters trekt, wordt je voet dieper in de schoen gedrukt en zit je hiel dus beter vast.
Daarna rijg je de veters gewoon kruiselings verder.
Meer ruimte aan de wreef
Soms drukt een schoen onaangenaam op de wreef. Dit kan te wijten zijn aan een knobbel op de voet of gewoon omdat je een ongelijke wreef hebt (zoals de meeste mensen). Hier kan het helpen de wreef wat meer ruimte te geven.
Rijg de veters door twee ogen (aan dezelfde kant) en laat ze pas daarna weer kruisen. Zo is er een kruising minder en wordt op deze plaats minder druk uitgeoefend op de wreef.
Vastzetten zonder blokkeerhaakjes
De meeste schoenen hebben maar één paar blokkeerhaakjes en dus twee veterzones. Maar er is een trucje om meer veterzones te creëren.
Dit doe je door de veters bij het kruisen een extra keer om elkaar te draaien en dan pas verder te rijgen. Hierdoor ontstaat zo veel wrijving dat het terugglijden van de veters eerder onwaarschijnlijk is.
Let wel op, want op dit punt ontstaat hierdoor ook meer druk op de wreef.
Nog een tip tegen blaren
Er is mij verteld dat als je snel blaren krijgt, het kan helpen om nog een paar dunne katoenen sokken onder je dikke wandelsokken te dragen. Zo schuren de sokken tegen elkaar, maar niet op de voeten. Het katoen verhindert echter een goede afvoer van zweet, wat op zijn beurt een onaangenaam effect kan hebben. Als alternatief kun je een paar dunne nylonsokken nemen. Omdat ik eigenlijk nooit blaren heb, heb ik het nog niet hoeven uitproberen. Maar vrienden van mij zweren bij de tip. Let er wel op dat de schoenen niet te krap komen te zitten door de dubbele laag sokken.
Er zijn ondertussen ook fabrikanten die tweelaagse sokken aanbieden, zoals het merk Wrightsock.
Nog wat meer basiskennis
Schoenveters zijn dynamisch, wat betekent dat ze rekbaar zijn. Dit is van cruciaal belang omdat ze zich daardoor aan de schoenen/voeten kunnen aanpassen en meegeven.
Als je een veter vervangt door bv. een prusiktouw, zal de vetersluiting veel stijver worden en harder drukken. Als je gevoelig bent voor blaren en drukpunten, is dit dus eerder alleen een noodoplossing.
Open voor jouw ervaringen
Ken jij nog een andere nuttige rijgtechniek die je heeft geholpen onderweg? Dan mag je dat altijd laten weten in een reactie.
